NTENT="IR" />
کلارآباد دات کام |
پولهای همسایه «کثیف» است نه ما!/ چه کسانی بهدنبال سیاسیکاری در مورد مفاسد هستند؟
دولت و برخی سیاسیون نزدیک به خانواده هاشمی آنچنان در مقابل موضوع فسادهای کلان آقازاده سکوت میکنند که گویا این پرونده و خسارتهای کلان ناشی از آن به کشور اصلا وجود خارجی ندارد. متاسفانه بحث مفاسد بر خلاف ادعای آقایان دولتی کاملا قربانی باندبازی و زنجیرههای رانت در کشور است و اگر هر از چندگاهی هم موضوع فسادی در رسانهها طرح میشود تنها هدف به چالش کشیدن جناح رقیب است.
دولت و برخی سیاسیون نزدیک به خانواده هاشمی آنچنان در مقابل موضوع فسادهای کلان آقازاده سکوت میکنند که گویا این پرونده و خسارتهای کلان ناشی از آن به کشور اصلا وجود خارجی ندارد. متاسفانه بحث مفاسد بر خلاف ادعای آقایان دولتی کاملا قربانی باندبازی و زنجیرههای رانت در کشور است و اگر هر از چندگاهی هم موضوع فسادی در رسانهها طرح میشود تنها هدف به چالش کشیدن جناح رقیب است. وقتی یزدانپناه به این صراحت از دست داشتن مهدی هاشمی در لابیگری پروژههای نفتی پرده برمیدارد شاید لازم باشد عدهای از نزدیکان خانواده هاشمی برای حراست از منافع نظام و حفظ آبروی این خانواده به آقای هاشمی و اطرافیانشان برای فشار کمتر به دستگاه قضا در پرونده آقا مهدی هشدار دهند یا شاید ضرورت داشته باشد تا بیژن زنگنه درخصوص افتخار خواندن قرارداد استات اویل تجدید نظر نماید اما گویا منافع حزبی برخی از این آقایان مانع از تغییر مشی سیاسی آنها میشود. هفته گذشته رسانههای اصلاحطلب تلاش زیادی را برای مرتبط کردن موضوع پولهای کثیف با مجلس اصولگرا از خود نشان دادند حال آنکه در تمام طول بررسی پرونده آقازاده متهم، هیچ مطلبی در این رسانهها با محوریت اختلاسهای میلیاردی درج نشد چرا که کانال تامین هزینههای مالی رسانههای لیبرال آشکار شدن مفاسد مهدی هاشمی را برخلاف منافع حربی خود میداند. از سوی دیگر هرچند موضوع فساد مالی، رانت و رشوه در هر دولت و یا جریان سیاسی محکوم است اما ظاهرا اصولگرایان در این خصوص عادلانهتر از لیبرالهای مدعی، عمل کردهاند چرا که حداقل در پرونده محمد رضا رحیمی تلاش نکردند تا موضوع را سانسور کنند و قوه قضائیه را به سیاسی کاری متهم نمایند. امسال سال انتخابات است و از همین ابتدای سال و شاید از ابتدای کار دولت برخی تلاش میکنند تا با استناد به مدارکی که همیشه قرار است قبل از انتخاباتها رو شود زمینه را برای بدست گرفتن مجلس فراهم کنند اما آیا واقعا دغدغه همه این آقایان اصل مفاسد است؟ اگر چنین است چرا برخی مفاسد توسط جریانات سیاسی سانسور میشود؟ سالیان سال است که موضوع پولهای کثیف مطرح است. اگر واقعا دولتیها دغدغه رسیدگی به پول کثیف را دارند چرا از دانشگاه آزاد و چند دوره سوء استفاده از شهریه دانشجویان برای مقاصد انتخاباتی آغاز نمیکنند؟ موجسواری با موضوع مفاسد که با دولت احمدینژاد آغاز شد دیگر کارکرد خود را از دست داده و مردم باور ندارند که کسانی که دم از مفاسد اقتصادی میزنند واقعا دغدغه فساد دارند. نگاه جناحی به مسائل اساسی کشور موجب میشود تا در بسیاری از مواقع منافع ملی قربانی بدست گرفتن قدرت توسط گروههایی شود که تنها تفاوتشان در اسم آنهاست و الا نه از اصولگرایی اصیل چیزی باقی مانده و نه از اصلاح طلبان واقعی. بازی با مسائل اساسی کشور بهمنظور تامین منافع جناحها واقعا مردم را خسته کرده است و معلوم نیست آقایان سیاسی تا کجا قصد دارند تا با آستانه صبر مردم بازی کنند؟ حال اگر از موضوع برخورد جناحی دولت با مفاسد اقتصادی بگذریم و تناقضات دیپلماتها درباره محتوای مذاکرات را نادیده بگیریم شاید بیتفاوتی درباره مفاسد کلان فرزند رئیس جمهور اسبق و رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام کاملا مشی جناحی دولت در قبال مسائل مهم کشور را مشخص میکند. متاسفانه برخلاف ادعا و وعده آقای روحانی درخصوص حرکت بر روی محور اعتدال شاهد یکی از سیاسیکارترین دولتها از ابتدای انقلاب تا کنون هستیم که نهتنها بر محور وحدت برای تامین منافع ملی حرکت نمیکند بلکه برخی مسائل اساسی کشور را قربانی مطامع سیاسی اطرافیان خود کرده است. [ یکشنبه 94/2/6 ] [ 11:44 عصر ] [ م.ص ]
[ نظر ]
|
|